| Ni | Po | Wt | Śr | Cz | Pi | So |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 1 | 2 |
- 2019-02-14 ZAPRASZAMY DO KONSULTACJI MODELU „KOOPERACJE 3D – MODEL WIELOSEKTOROWEJ WSPÓŁPRACY NA RZECZ WSPARCIA OSÓB I RODZIN”
- 2019-02-11 Ogłoszenie o naborze na dwudniowe szkolenia międzysektorowe z warsztatami w ramach projektu "KOOPERACJE 3D..."
- 2019-02-11 Znamy już Laureatów Małopolskiej Nagrody Rynku Pracy 2019 !!!
- 2019-02-08 Wojewódzki Urząd Pracy zaprasza do udziału w projekcie "Małopolskie gwarancje na rzecz aktywności społeczno-zawodowej"
EWALUACJA - platforma internetowa
Czym jest ewaluacja?
CZYM JEST EWALUACJA?
Pojęcie ewaluacji jest znane w USA i Europie Zachodniej od kilkudziesięciu lat. Na przestrzeni tego czasu rozumienie ewaluacji ulegało zmianie, co wiązało się z definiowaniem tego terminu na wiele różnych sposobów.
Historię ewaluacji dzieli się na cztery generacje. Początkowo ewaluację utożsamiano z pomiarem (I generacja) – gromadzeniem danych w oparciu o testy i ankiety. Rola ewaluatora ograniczała się do konstruowania i stosowania narzędzi badawczych, służących do oceny efektów danego działania. Następny etap wiązał się z narodzinami ewaluacji programu, która polegała na porównaniu zgodności zakładanych oraz zrealizowanych rezultatów (II generacja). Celem ewaluacji stał się opis funkcjonowania programu (mocnych i słabych stron, czynników sukcesu/porażki) służący jego usprawnieniu. Kolejny etap (III generacja) polegał na zrównaniu ewaluacji z oceną, co oznaczało bardziej krytyczne podejście oraz wydawanie osądu, w oparciu o który zapadały decyzje. W tym okresie dominowały badania ilościowe; dążono do uzyskania „prawdy absolutnej”, odwoływano się do kryteriów i określonych standardów. Ewaluator stał się ekspertem i autorytetem, którego rolą było ocenianie i osądzanie.
Aktualne pojmowanie ewaluacji (IV generacja) traktuje ją jako uspołeczniony, demokratyczny proces, który angażuje wielu interesariuszy i jest prowadzony w drodze współdziałania, dialogu i negocjacji. Uwzględnia się w nim kontekst społeczny, polityczny, kulturowy i prawny, w którym realizowane jest dane przedsięwzięcie. Ewaluator jest mediatorem, partnerem i edukatorem, który umożliwia refleksję, interakcję i uczenie się. Główny nacisk kładzie się na użyteczność ewaluacji, tj. wykorzystanie jej wyników poprzez podjęcie trafnych decyzji i działań mających na celu rozwój. 
Schemat 1. Czwarta generacja ewaluacji i odpowiadające im role ewaluatora (opracowanie własne na podstawie Guba, Lincoln „Fourth Generation Evaluation”, SAGE Publications: Newbury Park-London-New Delhi,1989)
Bazując na metodach badań społeczno-ekonomicznych oraz przyjętych kryteriach, ewaluacja służy nie tylko szacowaniu wartości i jakości danego przedsięwzięcia, ale też wyjaśnieniu przyczyn towarzyszących mu sukcesów i porażek. Jako uniwersalne narzędzie zarządzania w „organizacjach uczących się”, ewaluacja jest bardzo przydatna także w systemie pomocy i integracji społecznej – zarówno na poziomie tworzenia polityki społecznej, jak i w codziennej pracy socjalnej.
CZYM EWALUACJA NIE JEST? (kontrola, audyt, monitoring)
Ewaluacja czasami jest mylona z kontrolą, audytem czy monitoringiem, jednak znacząco się od nich różni ze względu na cel realizacji, zasadnicze pytania, zakres wykorzystywanych informacji i prowadzonych analiz, moment realizacji, a także wykonawcę. 
Tabela 1. Porównanie ewaluacji z monitorowaniem i audytem (opracowanie własne).
